Bonnie Scotland!

Beste lezer,

Daar was ik wwe, vers uit Schotland! Ik heb het gevoel jullie de laatste tijd veel 'alleen' te hebben gelaten, en mij spijt dat. Bij deze een verhaal uit 'Bonnie Scotland!'
Op Donderdag avond zijn we vertrokken, het was niet de eerste keer dat ik vloog, ik was naast deze keer al 2 keer in Schotland geweest, en één keer in Londen. Nu dus 3 keer in Schotland geweest. De vlucht verliep soepel, geen vertragingen niets, bijzonders. S'avonds laat zijn we gelijk naar het hotel gegaan, waar ik ijsbeerde door de kamer, ik lag met mijn 2 zussen en de buurvrouw (die ook mee was op vakantie), maar ik kon de slaap niet vatten. Uiteindelijk bleek de buurvrouw ook niet te kunnen slapen, dus hebben we laat in de avond genoten van een kopje thee.
Vrijdag zijn we in Edinburgh gebleven, we hebben in het Edinburgh Castle gekeken, en het bijbehoorende oorlogsmuseum.
In de middag hebben we een luxe High Tea gehad, heerlijk!
S'avonds zijn we naar de Millitary Tattoo gegaan, wat ik echt met geen mogelijk heid beschrijven kan dan: Fenomenaal!!
Zaterdag zijn we met de trein naar Stirling geweest, waar we zijn wezen winkelen. Maar wat een stijle berg is Stirling op gebouwd! Het was winkelen en een work-out tegelijk.
Zaterdag avond hebben we in The Witchery by the Castle gegeten. Héérlijk! Om 11:30 naar buiten gegaan, achter een muurtje dat nauwelijks bij mijn heupen komt. Daar gewacht, want zodra de Tattoo is afgelopen, lopen de March & Drums van Edingburgh naar beneden, wat de March Down heet. Maar de hele straat wordt gevuld door hun. Van stoep tot stoep. Daarom stonden we achter het muurtje. Toen ze naar beneden kwamen... Overweldigend!
Zondag zijn we naar Rosslyn Chapel geweest (bekend bij Dan Brown fans?) een prachtige kapel, waar ik nu 2 keer geweest ben.
We zouden naar Greyfrairs Bobby gegaan, mijn moeder, oudste zus en ik hebben hem al gezien, maar de rest van ons gezelschap (mijn andere zus, de buurvrouw en goede bekenden) niet, maar die konden we niet meer vinden, dus zijn we de stad Edinburgh zelf in gegaan en winkelen. Na een tijdje kregen we honger, maar om etenstijd een plekje te vinden in een pub met 7 mensen is geen doen! Na heen en weer de berg op en af te zijn gegaan hebben we eindelijk eten gevonden, maar het kostte moeite!
Maandag morgen zijn we wezen winkelen, maar het was meer tijd doden, omdat we diezelfde dag vertrokken. En nu ben ik dus weer thuis, en beginnen de kriebels van Manuscripta te komen!

Groetjes, Silvia